Shkrimtarja e njohur Flutura Açka, dy vite pas humbjes së djalit të vetëm, shkruan librin më të vështirë te jetës së saj. Ai është një rekuiem, një autofiksion qe rrëfen raportin me fëmijën e mahnitshëm që jetoi pak por e shijoi boten ne plotësinë e saj.
“Biri’ është një libër qe nuk munda ta shmangia. U përpoqa shumë por nuk arrita ta shmangia. Nuk arrija të punoja dot me asgjë tjetër. Humbjet e kësaj natyre, Janë humbje ku e ke të vështirë të orientohesh, është një hon nga ku nuk do të dalësh”, thotë Açka. Ajo e sheh atë edhe si një udhëtim në kërkim të dritës. “Ka qenë një udhëtim shumë i vështirë. Ka qenë një terr i madh dhe jam përpjekur të ec për të gjetur dritën”, thotë shkrimtarja.
Ndonëse përbën një hulumtim të zisë së një nëne, ai mbetet krejt larg prej Ajkunes që qan Omerin. Për Açkën Libri “Biri” është krejt tjetër.
“Biri është një libër për dashurinë, për dashurinë përmes humbjes. Ti e kupton atë ditë çfarë frakture i ka ndodhur dashurisë tënde me të madhe. Ka qenë një udhëtim me mijëra pyetje. Përse unë? Im bir më thoshte: ‘përse jo unë?’ Sepse në jetë ne jemi të barabartë si në dramë edhe në gëzime. Nuk jemi dot të përjashtuar. Unë e respektoj tim bir, jo vetëm si bir, por edhe si qenie”. Faqe pas faqeje libri rrëfen udhëtimet e bisedat, shakatë e mbamendjet, si mënyrë për te ruajtur fort, secilin kujtim, me fanatizmin e atij qe i ka te shtrenjta. Biri, Gega ose Mr.J, shperfaqet i plote dhe kaq i gjalle ne bisedat me nenen, Flutneshen e tij.
“Kam rrëmuar shumë nëpër kujtime për të mundur të ruajtur çdo gjë prej tij. Kam rremuar dhe kam gjetur se është shumë i ngjashëm me mua. Duke rrëmuar, unë gjeta te biri, miniaturën time, ai ishte plazma ime dhe kjo është mbase humbja më e madhe. Ai më mësoi të jetoja pa të, të pranoj humbjen e tij, më mësoi te vazhdoja, madje më urdhëroi të vazhdoja sepse më tha që ‘ti je shkrimtare, duhet të vazhdosh, fatet tona janë të ndara”. Ne kopertinë është portreti i tij i mbrame, ndërsa ne brendi dëshmia e një nënë që rrëfen dashurinë dhe dritën./BW
