Nga Dr. Gurakuç Kuçi
[Hulumtues i Lartë në Institutin për Studime të Luftës Hibride “OCTOPUS” dhe bashkëpunëtor i Institutit Shqiptar për Gjeopolitikë]
Serbia ka kohë që ka filluar një fushatë propagandistike për të paraqitur serbët dhe sllavët në Ballkan si trashëgimtar të Ilirëve. Kjo fushatë e cila po përcillet edhe me angazhime akademike cdo ditë e më shumë është duke marrë një pezmatim historik për shqiptarët.
Përderisa Serbia në mënyrë të efektshme ka arritur të fusë në Kosovë grupe përcarëse, në anën tjetër mos-vëmëndjen e shqiptarëve po e shfrytëzon në formë strategjike.
Është një fakt historik se pretendimi se serbët apo sllavët janë trashëgimtarë të ilirëve është një shtrembërim politik i historisë. Fiset sllave, përfshirë ato që më vonë formuan shtetin serb, erdhën në Ballkan në shekujt VI–VII pas Krishtit, siç dëshmojnë qartë burimet bizantine, përfshirë veprën De Administrando Imperio.
Ilirët, përkundrazi, ishin një popull indo-evropian autokton, që jetonte në Ballkanin Perëndimor shumë kohë përpara ardhjes së sllavëve, me rrënjë të thella në historinë dhe qytetërimin e rajonit.
Nuk ka asnjë provë historike, arkeologjike apo gjuhësore për ndonjë “kulturë iliro-sllave”. Ky është një konstrukt i shpikur nga qarqe nacionaliste për të krijuar një identitet të rremë autokton për popullsinë sllave në territore ku nuk kanë qenë kurrë vendas.
Kjo narrativë është pjesë e një strategjie më të gjerë të përvetësimit historik dhe propagandës hibride, një përpjekje për të zëvendësuar trashëgiminë shqiptare me mitologji të fabrikuara.
Duke e quajtur Kosovën “Serbia e Jugut”, duke përdorur veshje popullore dhe duke pozuar para manastireve, Serbia përpiqet të mbulojë të vërtetën historike me simbole të inskenuara. Por historia nuk është një kostum që vesh për një foto, është gjuhë, vazhdimësi, arkeologji dhe fakte. Dhe këto fakte nuk janë në anën e Serbisë.
Serbia nuk po mbron trashëgiminë, po lufton kundër realitetit historik. Çka u takon shqiptarëve është të mbrojnë realitetin.
